wyodrębnić z całości

См. также в других словарях:

• rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… …   Słownik języka polskiego

• wyodrębniać — ndk I, wyodrębniaćam, wyodrębniaćasz, wyodrębniaćają, wyodrębniaćaj, wyodrębniaćał, wyodrębniaćany wyodrębnić dk VIa, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćnisz, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćnił, wyodrębniaćniony «czynić coś odrębnym, wydzielać z jakiejś… …   Słownik języka polskiego

• część — ż V, DCMs. częśćści; lm MD. częśćści 1. «wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębniony teoretycznie dla bliższego określenia czegoś (np. miejsca); jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości;… …   Słownik języka polskiego

• wyodrębniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyodrębniaćam, wyodrębniaća, wyodrębniaćają, wyodrębniaćany {{/stl 8}}– wyodrębnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćni, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielać od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dzielić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzielićlę, dzielićli, dzielićlony {{/stl 8}}– podzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć jakiś przedmiot na części, łamać na kawałki; porcjować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozróżnić — dk VIa, rozróżnićnię, rozróżnićnisz, rozróżnićnij, rozróżnićnił, rozróżnićniony rozróżniać ndk I, rozróżnićam, rozróżnićasz, rozróżnićają, rozróżnićaj, rozróżnićał, rozróżnićany 1. «stwierdzić, dostrzec różnicę między kim a kim lub między czym a… …   Słownik języka polskiego

• wyjąć — dk Xc, wyjąćjmę, wyjąćjmiesz, wyjąćjmij, wyjąćjął, wyjąćjęła, wyjąćjęli, wyjąćjęty, wyjąćjąwszy wyjmować ndk IV, wyjąćmuję, wyjąćmujesz, wyjąćmuj, wyjąćował, wyjąćowany 1. «wydostać, wydobyć, wyciągnąć coś z czegoś, spod czegoś» Wyjąć pieniądze z …   Słownik języka polskiego

• element — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. elementncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część jakiejś całości, rozumianej jako struktura; dająca się wyodrębnić cecha; składnik, czynnik, detal : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyodrębniać się — I – wyodrębnić się {{/stl 13}}{{stl 7}} oddzielać się od jakiejś całości, wydobywać się z tła, wyróżniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazała willa wyodrębniała się na tle osiedla. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyodrębniać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień